De Man Met De 17 Complexen Songtext

Maar oppunavond warentur maar zestien

Zun vrouw zei: "Kijkus in je andere broek"

Maar hij sprak heel beslist: "Nou geen gekles, Fien

Ik benniegek, mun zeventien is zoek!"



Hij dacht gekweld: waar kannut zijn gebleven

Het is de doodsteek voor mun kummensens

Zonder dat zeventiende kank niet leven

Ik bennikswaard, ik ben geen halluf mens


Zijn ega sprak al spoedig van zijn eksje

Maar hij zocht voort, in kolenkast en bad

Want 't was maar niet zo'n doodgewoon complexje

Het was het allermooiste dattie had



Ach, dacht de man, het is een penitentie

Wat kannik doen? Ik voel me zo onthand

Wel, dacht de man, ik plaats een advertentie

Ik plaats een advertentie in de krant



Beloning



Verloren maand., gaand van hier tot ginder

Om elluf uur, op voorb. lijn 4

Gebr. complex, slechts wein. waard voor vinder

Maar voor verl. veel want souv



Reeds daags daarna is het teruggekomen

Keurig gevouwen, onder envelop

'Kijk', schreef de dame die het had gevonden

'Hier is het hoor, knap nou maar gauw weer op!'



U moest die man zien, niet meer wrang of nukkig

Maar fris en monter en van zessen klaar

Hoogst onbekommerd en volmaakt gelukkig

Hij had ze alle zeventien weer bij mekaar



Wanneer dit lied u een moraal mag leren

Complexen zijn veel kostbaarder dan goud

En lang niet altijd helpt u adverteren

Als u ze hebt, zorg dan dat u ze houdt