Inzicht Songtext
Songtext powered by LyricFind
Spastisch schokkende ledematen, spoken stapelen zich op
Onbedaarlijk potje brullen, het inzicht schiet hem in de kop
Zoekend naar de juiste woorden, vallen ze zomaar op de grond
Uit zijn onbeholpen lichaam, uit de spotterende mond
Onbedaarlijk potje brullen, het inzicht schiet hem in de kop
Zoekend naar de juiste woorden, vallen ze zomaar op de grond
Uit zijn onbeholpen lichaam, uit de spotterende mond
Stuiteren de parels voor de zwijnen, die scharrelen door de straat
Ze walsen al zijn kronkels plat, dat is hoe het met het inzicht gaat
Het orakel valt over een vuilbek, naast de woorden die hij sprak
Op de grond tussen de brokken, en zijn kop zit veel te strak
Het moet er uit het spook moet los, het heelal in hem op springen
De zwijnen zwalken langs hem heen, wat was het verband tussen de dingen
Iets met sterretjes voor de ogen, verborgen code van de tijd
Iets met een freakshow in een park, een jongen is zijn meisje kwijt
Iets met een stamboom van Oranje, een vredestribunaal
Het zit hem in de woordenboeken, die hufters wisten het allemaal
Het onverlaat, verrotte jas, de vuile baard, de boel gaat spreken
Wie oren heeft die hore, raken van het woord van streek
Tweesnijdend zwaard rijt alle wonden, die onder een korstje lagen verborgen
Hij staat op en aan zijn voeten, ligt heel de wereld met al zijn zorgen
En hij stopt niet meer met praten, hij heeft een eeuwigheid gewacht
Alles komt nu bij elkaar, hij komt tot rust het is volbracht...
Ze walsen al zijn kronkels plat, dat is hoe het met het inzicht gaat
Het orakel valt over een vuilbek, naast de woorden die hij sprak
Op de grond tussen de brokken, en zijn kop zit veel te strak
Het moet er uit het spook moet los, het heelal in hem op springen
De zwijnen zwalken langs hem heen, wat was het verband tussen de dingen
Iets met sterretjes voor de ogen, verborgen code van de tijd
Iets met een freakshow in een park, een jongen is zijn meisje kwijt
Iets met een stamboom van Oranje, een vredestribunaal
Het zit hem in de woordenboeken, die hufters wisten het allemaal
Het onverlaat, verrotte jas, de vuile baard, de boel gaat spreken
Wie oren heeft die hore, raken van het woord van streek
Tweesnijdend zwaard rijt alle wonden, die onder een korstje lagen verborgen
Hij staat op en aan zijn voeten, ligt heel de wereld met al zijn zorgen
En hij stopt niet meer met praten, hij heeft een eeuwigheid gewacht
Alles komt nu bij elkaar, hij komt tot rust het is volbracht...
Songtext powered by LyricFind