Náttmál Songtext

Æ hvað það svíður, ó þetta er svo sárt,
ónytjunginn ól ég í mér, frá blautu barnsbeini.
Æ hvað það svíður, ó þetta er svo sárt,
tel það ei mín tignarspor, ég eitrið saup svo ört.
Æ hvað það svíður, ó þetta er svo sárt,
austanþokan mjakast nú fjær, eins og jötnar á himninum.
Æ hvað það svíður, ó þetta er svo sárt,
þreyttur hleyp að heiman á ný, rétt eins og sólin sest æi sæ.
Senn koma siðirnir nýju, leiðin ljóta að baki er.
Skömmin hún gaf mér frelsi, kalda fjötra ei lengur ber.